Ἔθνος

ΡΙΖΑ: < ΕΘΟΣ (βλ.λ.).

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:

1) Έθνος.

2) (Στον πληθυντ. τα έθνη) οι εθνικοί, οι μη Ιουδαίοι που δεν λατρεύουν τον Θεό.

ΟΜΟΡΡΙΖΑ:Ἐθνικός Mat 5:47, Ἐθνικῶς Gal 2:14.

ΣΥΝΩΝΥΜΑ: Ἄνθρωπος Joh 6:10, Λαός Μat 27:25, Ἕλλην Gal 2:3, Joh 7:35, Rom 1:14, Ἰουδαῖος Col 3:11, Γενεά Phl 2:15, Ὄχλος Mat 5:1, Act 1:15, Δῆμος Act 12:22, Δωδεκάφυλον Act 26:7, Ἀναστροφή Gal 1:13, Μῆδοι Αct 2:9, Ἀσία Act 2:9, Λιβύη Act 2:10, Φρυγία Act 2:10, Αἴγυπτος Act 2:10, Ρωμαῖοι Act 2:10, Γλῶσσες Act 2:11.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ: Βάρβαρος Rom 1:14, Ἀλλόφυλος Act 10:28, Ἀλλογενής Luk 17:18.

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Ουσιαστικό γ΄ κλίσης, ουδετέρου γένους: Ἔθνος, -ους.

Για αναλυτική μελέτη βλ. Αρχαιοελληνική Γραμματική ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ.

ΤΥΠΟΙ ΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

1) Ἔθνει: Δοτική ενικού.

2) Ἔθνεσι: Δοτική πληθυντικού.

3) Ἔθνη: Ονομαστική ή αιτιατική πληθυντικού.

4) Ἔθνος: Ονομαστική ή αιτιατική ενικού.

5) Ἔθνους: Γενική ενικού.

6) Ἐθνῶν: Γενική πληθυντικού.

ΕΞΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΗ ΛΕΚΤΙΚΗ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ:

Apoc 5:9,10: «καὶ ᾄδουσιν ᾠδὴν καινὴν λέγοντες· ἄξιος εἶ λαβεῖν τὸ βιβλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγῖδας αὐτοῦ, ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασας τῷ θεῷ ἐν τῷ αἵματί σου ἐκ πάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦ καὶ ἔθνους καὶ ἐποίησας αὐτοὺς τῷ θεῷ ἡμῶν βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς, καὶ βασιλεύσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς.»

Apoc 7:4: «Καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων, ἑκατὸν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ»

Apoc 7:9-17: «Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν ἑστῶτες ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου περιβεβλημένους στολὰς λευκὰς καὶ φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, καὶ κράζουσιν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἡ σωτηρία τῷ θεῷ ἡμῶν τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῷ θρόνῳ καὶ τῷ ἀρνίῳ……»

Τα εδάφια αυτά αναφέρονται στην πρώτη ομάδα από 144.000 αφιερωμένους και βαπτισμένους αληθινούς Χριστιανούς που έχουν λάβει την ελπίδα να υπηρετούν ως ουράνιοι ιερείς και να κυβερνούν από εκεί τη γη ως «βασιλιάδες» με τον Ιησού Χριστό (σημ.: η δεύτερη ομάδα αποτελείται απ΄ ένα σύμμικτο πλήθος πιστών ανθρώπων που θα κατοικούν στη γη. Το πλήθος αυτό είναι γνωστό και αυτό από την Αγία Γραφή ως «άλλα πρόβατα ή πολύς όχλος» (Joh 10:16, Apoc 7:9).

Μέσω της διευθέτησης αυτής τακτοποιούνται «όλα τα πράγματα που βρίσκονται στους ουρανούς καθώς και όλα τα πράγματα που βρίσκονται πάνω στη γη» (Col 1:19,20, Eph 1:10).

Οι παραπάνω αναφερόμενες θεόπνευστες διευθετήσεις είναι τα μέσα με τα οποία πραγματοποιούνται τα οφέλη από το λύτρο (την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού) τα οποία θα εφαρμοστούν σταδιακά σ’ ολόκληρη την υπάκουη ανθρωπότητα σε μία περίοδο χιλίων ετών (1Co 15:24-26).

Ειδικότερα, όσον αφορά «το μεγάλο πλήθος ή τα άλλα πρόβατα» θα επιζήσουν απ΄την «ερχόμενη μεγάλη θλίψη»(βλ. εδάφια Apoc 7:9-17). Αλλά δεν χρειάζεται να περιμένουν μέχρι τότε για ν’ απολαύσουν τα οφέλη από το λύτρο (την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού).

Όλοι αυτοί έχουν ήδη «πλύνει τις πόλεις τους και τις έχουν κάνει λευκές με το αίμα του Αρνίου. Επειδή ασκούν πίστη στο λύτρο ακόμα και τώρα λαμβάνουν πνευματικά οφέλη από αυτή τη στοργική διευθέτηση. Έχουν ανακηρυχτεί δίκαιοι ως φίλοι του Θεού (Jas 2:23).

Επίσης ως αποτέλεσμα της απολυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού, τώρα μπορούν: α) να πλησιάζουν με παρρησία το θρόνο της παρ’ αξίαν καλοσύνης του Θεού (Heb 4:14-16), β) όταν σφάλλουν ή αμαρτάνουν λαμβάνουν απευθείας συγχώρεση (Eph 1:7), γ) απολαμβάνουν μια καθαρισμένη συνείδηση παρ’ όλο ότι είναι ατελείς (Heb 9:9, 10:92, 1Pe 3:21), δ) βρίσκονται συνεχώς σε μια πραγματική εξέλιξη συμφιλίωσης με τον Ιεχωβά Θεό (2Co 5:19,20) και ε) αναμένουν με βεβαιότητα ότι στη χιλιετή Βασιλεία του Θεού «θα ελεθερωθούν από την υποδούλωση στη φθορά» και στ) σταδιακά και τελικά «θα έχουν και θ’ απολαύσουν την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού»(Rom 8:21).

Τι υπέροχες ευλογίες και αίσθημα δέους γι’ αυτή την πραγματική προοπτική χάρις στην απολυτρωτική θυσία του Βασιλιά και Λυτρωτή του ανθρώπινου γένους του Ιησού Χριστού!

ΛΕΞΙΚΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Η εσχατολογία των Φαρισαίων

Apoc 20:3: «καὶ ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ἄβυσσον καὶ ἔκλεισεν καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ πλανήσῃ ἔτι τὰ ἔθνη ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. μετὰ ταῦτα δεῖ λυθῆναι αὐτὸν μικρὸν χρόνον.»

Οι Φαρισαίοι ισχυρίζονταν ότι μέρος των αμαρτημάτων που κάνουν οι άνθρωποι πληρώνεται στη γη (Luk 13:1-5, Joh 9:13-7).

Σύμφωνα με τις διδασκαλίες τους αντιπαρέθεταν τον «παρόντα αιώνα» με τον «αιώνα του μέλλοντος. Στο χρονικό αυτό διάστημα στο μεταξύ προσδιορίζεται το τέλος του κόσμου μέσα από φυσικές και παγκόσμιες αναστατώσεις. Έτσι λίγο πριν από τη Βασιλεία του Θεού υπάρχει μια προτελευταία βασιλεία: η βασιλεία του Μεσσία «το Σάββατο του κόσμου» το οποίο θα έχει διάρκεια 1000 έτη (Apoc 20:3). Στο τέλος των χιλίων ετών ο Μεσσίας αποθνήσκει και έτσι εμφανίζεται ο Θεός με όλη τη δόξα Του παραμένοντας τελικά ως Ο μόνος Κυρίαρχος στο σύμπαν.

Με τις διδασκαλίες αυτές οι Φαρισαίοι, εξωτερικά και φαινομενικά μεν ευσεβείς και τυπολάτρες, εσωτερικά δε πονηροί και υποκριτές, αποδέχονταν τις εντολές του Θεού με παρερμηνείες.

Τέλος με τη φαινομενική υποκριτική συμπεριφορά τους ασκούσαν μεγάλη επιρροή στο λαό και στους Αρχιερείς της εποχής τους (παραβ. Mat 23:13-29, Luk 18:11-14).

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η «δικαιοσύνη των Γραμματέων και των Φαρισαίων», οι οποίοι με υπερήφανο και εγωϊστικό τρόπο απεύθυναν δήθεν ευχαριστίες προς τον Θεό, ενώ περιφρονούσαν επιδεικτικά τους αμαρτωλούς ανθρώπους, καθώς διαλαλούσαν με υπερβολική μεγαλοπρέπεια, πομπωδώς, με στομφώδες και επιδεικτικό ύφος, αποσκοπώντας στον εντυπωσιασμό, τα έργα τους για τα μάτια του κόσμου. Όμως με αυτούς τους τρόπους δεν είχαν καμία εύνοια στα μάτια του Θεού, καθώς ήταν πλήρως αποδοκιμασμένοι, όπως ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός ανέφερε με το γνωστό «Οὐαὶ ὑμῖν γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί» (Mat 6:2, 23:24-28, Luk 11:39,44,46, 18:9-14).

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ ΕΔΑΦΙΑ:

Apoc 20:3: «καὶ ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ἄβυσσον καὶ ἔκλεισεν καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ πλανήσῃ ἔτι τὰ ἔθνη ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. μετὰ ταῦτα δεῖ λυθῆναι αὐτὸν μικρὸν χρόνον.»

Όπως περιγράφεται στο εδάφιο Apoc 21:5 (βλ.λ.), καθώς καταστρέφεται το παλαιό ασεβές πονηρό σύστημα πραγμάτων, τίθεται εκτός δράσης και ο Σατανάς ή Διάβολος μαζί με τους δαίμονές του. Έτσι απελευθερώνεται για πρώτη φορά η ανθρωπότητα από τη σατανική επιρροή που ήταν γεμάτη από μίσος και αρνητική επιρροή. Ολόκληρη η ανθρωπότητα πλέον «αναπνέει» ελεύθερα και ένα τεράστιο αίσθημα ανακούφισης κυριαρχεί τελικά σ’ εκείνους τους πιστούς δούλους του Θεού που απελευθερώνονται, έτοιμοι να ζήσουν αιώνια σε μια παραδεισένια γη: «καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ θρόνου λεγούσης· ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ᾽ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαοὶ αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ θεὸς μετ᾽ αὐτῶν ἔσται [αὐτῶν θεός], καὶ ἐξαλείψει πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι, [ὅτι] τὰ πρῶτα ἀπῆλθαν.» (Apoc 21:3-4).

Apoc 16:14,16: «εἰσὶν γὰρ πνεύματα δαιμονίων ποιοῦντα σημεῖα, ἃ ἐκπορεύεται ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς οἰκουμένης ὅλης συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον τῆς ἡμέρας τῆς μεγάλης τοῦ θεοῦ τοῦ παντοκράτορος.» «Καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸν τόπον τὸν καλούμενον Ἑβραϊστὶ Ἁρμαγεδδών.»

Apoc 19:11-15: «Καὶ εἶδον τὸν οὐρανὸν ἠνεῳγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκὸς καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾽ αὐτὸν [καλούμενος] πιστὸς καὶ ἀληθινός, καὶ ἐν δικαιοσύνῃ κρίνει καὶ πολεμεῖ. οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ [ὡς] φλὸξ πυρός, καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ διαδήματα πολλά, ἔχων ὄνομα γεγραμμένον ὃ οὐδεὶς οἶδεν εἰ μὴ αὐτός, καὶ περιβεβλημένος ἱμάτιον βεβαμμένον αἵματι, καὶ κέκληται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ. Καὶ τὰ στρατεύματα [τὰ] ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθει αὐτῷ ἐφ᾽ ἵπποις λευκοῖς, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκὸν καθαρόν. καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται ῥομφαία ὀξεῖα, ἵνα ἐν αὐτῇ πατάξῃ τὰ ἔθνη, καὶ αὐτὸς ποιμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ, καὶ αὐτὸς πατεῖ τὴν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς τοῦ θεοῦ τοῦ παντοκράτορος»

Οι πολλές μορφές της αδικίας: Αρκεί να σκεφτεί κανείς μόνο τα πολλά χρήματα και τον τεράστιο χρόνο, που σπαταλιούνται στην παραγωγή πολεμικών όπλων και εφοδίων, και που τελικά προκαλούν εκατομμύρια άσκοπους θανάτους, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων ανθρώπων. Όπως και τα κολοσσιαία ποσά που απαιτούν και επιζητούν οι, ποικίλης μορφής, «νόμιμες» και παράνομες απολαύσεις στα πλαίσια ιδιοτελών παρορμήσεων των ανθρώπων.

Όλα αυτά προκαλούν και εξάπτουν το δίκαιο θυμό του Δημιουργού Ιεχωβά Θεού. Για το λόγο αυτό Εκείνος έχει διορίσει τον Γιο Του για να διεξαγάγει έναν κατά πάντα δίκαιο πόλεμο εναντίον ολόκληρου αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, προκειμένου να τερματίσει οριστικά και τελεσίδικα τις αδικίες κάθε μορφής.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

Apoc 2:26: Psa 2:8  Mat 19:28  Luk 22:29  Apoc 3:21  Apoc 20:4   

Apoc 7:9: Gen 22:18  Hsa 2:2  Hsa 60:3  Apoc 15:4 

Apoc 11:2: Luk 21:24

Apoc 11:9: Apoc 13:7  Apoc 17:15

Apoc 22:2: Jek 47:12

1) Η λ. Ἔθνεσιν στο εδάφιο 1Ti 3:16 αναφέρεται σε ομοιοτέλευτο σχήμα λόγου δηλαδή με φράση στη οποία συμμετέχουν ή τελειώνουν με τις ίδιες ή με ομόηχες λέξεις.

2) Η λ. Ἔθνεσιν στο εδάφιο Rom 1:5 περιλαμβάνεται (με κατάλληλες μετοχές ή αναφορικές προτάσεις) σε μια απαρίθμηση των έργων του Θεού σε αναλογία προς ελληνιστικές ευλογίες, αρετολογίες και δοξολογίες. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό χαρακτηριστικό του (πρωτότυπου) κειμένου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών (Καινή Διαθήκη).

3) Η λ. Ἐθνῶν στο εδάφιο Luk 2:32 περιλαμβάνεται σε μια περιγραφή με ποιητική έξαρση ως ένας ύμνος χωρίς μέτρο. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό χαρακτηριστικό του (πρωτότυπου) κειμένου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών (Καινή Διαθήκη).

4) Η λ. Ἔθνη στο εδάφιο Apoc 15:4 περιλαμβάνεται σε μια περιγραφή με ποιητική έξαρση ως ένας ύμνος χωρίς μέτρο. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό χαρακτηριστικό του (πρωτότυπου) κειμένου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών (Καινή Διαθήκη).

5) Η λ. Ἐθνῶν στο εδάφιο Mat 4:15 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Hsa 8:22, 9:1, 2).

6) Η λ. Ἔθνεσιν στο εδάφιο Mat 12:18 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Hsa 42:1- 4, 9).

7) Η λ. Ἔθνη στο εδάφιο Act 4:25 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Psa 2:1-2).

8) Η λ. Ἐθνῶν στο εδάφιο Act 13:47 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄Hsa 42:6, 49:6).

9) Η λ. Ἔθνη στο εδάφιο Act 15:17 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Amo 9:11, 12).

10) Η λ. Ἔθνει στο εδάφιο Rom 10:19 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Deu 32:21).

11) Η λ. Ἔθνεσιν στο εδάφιο Rom 15:9 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Psa 18:49).

12) Η λ. Ἔθνη στο εδάφιο Rom 15:10 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Deu 32:43).

13) Η λ. Ἐθνῶν στο εδάφιο Rom 15:12 αποτελεί εκπλήρωση προφητείας (παραβ. Ο΄ Hsa 11:10).

14) Η λ. Ἔθνεσιν στο εδάφιο Mar 11:17 αποτελεί παραπομπή από σχετικό εδάφιο Εβρ. Γραφ. (Ο΄ Hsa 60:7).

15) Η λ. Ἔθνος στο εδάφιο Act 7:7 αποτελεί παραπομπή από σχετικό εδάφιο Εβρ. Γραφ. (Ο΄ Gen 17:8).

16) Η λ. Ἐθνῶν στο εδάφιο Rom 4:17 αποτελεί παραπομπή από σχετικό εδάφιο Εβρ. Γραφ. (Ο΄ Gen 17:5).

17) Η λ. Ἔθνη στο εδάφιο Gen 3:6 αποτελεί παραπομπή από σχετικό εδάφιο Εβρ. Γραφ. (Ο΄ Gen 12:3).

18) Η λ. Ἐθνῶν στο εδάφιο Apoc 15:3 αποτελεί παραπομπή από σχετικό εδάφιο Εβρ. Γραφ. (Ο΄ Jer 10:10).

19) Η σημασία της λ. Ἔθνη σε μερικά εδάφια τροποποιήθηκε ή επεκτάθηκε ανάλογα με την αντίστοιχη Εβραϊκή (ή Αραμαϊκή) λέξη ακολουθώντας άλλοτε την βαθύτερη έννοια της εβραϊκής (ή της Αραμαϊκής) λέξης λόγω της στενής σχέσης που υπάρχει με αυτή και άλλοτε την μετάφραση των Ο΄ (Εβδομήκοντα).

20) Η λ. Ἔθνη στο εδάφιο Luk 24:47 αποτελεί σολοικισμό (δηλαδή εκφραστικό συντακτικό λάθος κατά τη διατύπωση του λόγου). Πρόκειται για λογοτεχνικό χαρακτηριστικό της «Κοινής» Ελληνικής γλώσσας το οποίο περιλαμβάνεται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές (Καινή Διαθήκη).

21) Στην Καινή Διαθήκη τὰ ἔθνη, οἱ ἐθνικοί, ἤτοι πάντες πλὴν τῶν Ἰουδαίων καὶ τῶν Χριστιανῶν· παραβ. βάρβαρος.

1) α) ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΙΖΑ: Ethnos.

β) ΑΓΓΛΙΚΑ: Gentiles, Heathen, Nation, People.

BOSTON

Ἔθνος, εος, τό, a horde or tribe united by similarity of manners, etc., a class or order of men; a nation, people, race; sex; τὸ ἔθνος τὸ θῆλυ, ἢ τὸ ἄῤῥεν, Xen. Œcon. 7, 26; a crowd or multitude, any throng; a band of soldiers, ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων, Il. vii, 115; a swarm of bees, of flies, Il. ii, 87, 469; a flock of flies, Il. ii, 87, 469; a flock of birds, Id. 459. Perhaps from ἔθος.

2) ΛΑΤΙΝΙΚΑ: Gens, Natio, Genus.

3) ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ: Nation, Menschen,

4) ΙΤΑΛΙΚΑ: Nation, Persone.

5) ΓΑΛΛΙΚΑ: Nations, Les.

6) ΙΣΠΑΝΙΚΑ: Nación, Pueblo.

7) ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΑ: Nação, Pessoas.

8) ΟΛΛΑΝΔΙΚΑ: Natie, Mensen.