Ὕδωρ |
ΡΙΖΑ: Ι.Ε.*YD- "νερό", πβ.σανσκρ. YD-N-AS, λατ. UNDA "πηγή". ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Νερό. ΟΜΟΡΡΙΖΑ: Ὑδρία Joh 2:6,7, Ὑδροποτῶ 1Ti 5:23, Ὑδρωπικός Luk 14:2, Ἄνυδρος Mat 12:43. ΣΥΝΩΝΥΜΑ: Ποταμός 2Co 11:26, Θάλασσα Mat 4:15, 18, Βροχή Mat 7:2, Ὑετός Act 14:17. ΑΝΤΙΘΕΤΑ: Ἄνυδρος Mat 12:43, Ξηρά Mat 23:15, Heb 11:29, Ἀήρ Eph 2:2.
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Ουσιαστικό γ΄ κλίσης, ουδετέρου γένους: Ὕδωρ,-ατος. Για αναλυτική μελέτη βλ. Αρχαιοελληνική Γραμματική ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ. ΤΥΠΟΙ ΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: 1) Ὕδασιν: δοτική πληθυντικού. 2) Ὕδατα: ονομαστική ή αιτιατική πληθυντικού. 3) Ὕδατι: δοτική ενικού. 4) Ὕδατος: γενική ενικού. 5) Ὑδάτων: γενική πληθυντικού. 6) Ὕδωρ: ονομαστική ή αιτιατική ενικού.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ: Ύδωρ (Θάλασσα)Το σύνολο των νερών της γης σε αντιδιαστολή με την ξηρά. Ή, μεγάλη μάζα αλμυρού ή γλυκού νερού που καταλαμβάνει συνήθως έκταση μικρότερη από ωκεανό και περιβάλλεται εν μέρει ή εξ ολοκλήρου από ξηρά. Το νερό καλύπτει πάνω από το 70 τοις εκατό της επιφάνειας της γης. Δημιουργήθηκε και Ελέγχεται από τον Ιεχωβά. Η Αγία Γραφή ορίζει επανειλημμένα τον Ιεχωβά ως τον Δημιουργό των θαλασσών, που σχηματίστηκαν ως κάτι ξεχωριστό από την ξηρά την τρίτη δημιουργική ημέρα. (Gen 1:9, 10, 13, Neh 9:6, Pro 4:24, 14:15, Apoc 14:7) Επίσης, σχολιάζει την ικανότητα που έχει εκείνος να ασκεί τη δύναμή του πάνω στη θάλασσα και να την ελέγχει. (Job 26:12, Psa 65:7, 89:9, Jer 31:35) Όταν ο Γιος του ήταν στη γη, του είχε δοθεί από τον Πατέρα του η εξουσία να διατάζει τη θάλασσα, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. (Mat 8:23-27, Mar 4:36-41, Joh 6:17-20). Ο έλεγχος που ασκεί ο Θεός στις θάλασσες καταδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο οι ακτές και οι παλίρροιες κρατούν τη θάλασσα μέσα στα καθορισμένα της όρια, φραγμένη, σαν να λέγαμε, με πόρτες. (Job 38:8-11, Psa 33:7, Pro 8:29, Jer 5:22 βλέπε ΑΜΜΟΣ.) Αυτό το επίτευγμα σε σχέση με τη θάλασσα, καθώς επίσης ο ρόλος της στον κύκλο του νερού (Ecc 1:7, Am 5:8), την καθιστά παράδειγμα των θαυμαστών έργων του Ιεχωβά. (Psa 104:24, 25) Σε ποιητική γλώσσα, ακόμη και οι θάλασσες συμμετέχουν στην απόδοση Αίνου προς τον Δημιουργό τους. (Psa 96:11, 98:7). Υπάρχουν Θάλασσες της Περιοχής του Ισραήλ. Από τις θάλασσες της περιοχής του Ισραήλ, η πιο σπουδαία ήταν η «Μεγάλη [Μεσόγειος] Θάλασσα», η αποκαλούμενη επίσης και «Δυτική θάλασσα» ή απλώς “η Θάλασσα”. (Jos 1:4, Deu 11:24, Num 34:5) Άλλες ήταν η Ερυθρά Θάλασσα, ή αλλιώς Αιγυπτιακή Θάλασσα (Exo 10:19, Hsa 11:15), η Αλμυρή (Νεκρά) Θάλασσα ή Θάλασσα της Αραβα ή «Ανατολική θάλασσα» (Deu 3:17, Jek 47:18), και η Θάλασσα της Γαλιλαίας ή Θάλασσα της Χιννερέθ ή Θάλασσα της Τιβεριάδας. (Mat 4:18, Num 34:11, Joh 6:1 βλέπε ΑΛΜΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ, ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΜΕΓΑΛΗ ΘΑΛΑΣΣΑ.) Στις Βιβλικές αναφορές, το ποια συγκεκριμένη υδάτινη μάζα εννοείται από τον όρο «η θάλασσα» καθορίζεται πολλές φορές από τα συμφραζόμενα. (Exo 14:2 [παράβαλε 13:18], Mar 2:13 [παράβαλε εδ. 1].) Μερικές φορές η εβραϊκή λέξη (θάλασσα) εφαρμόζεται σε ποταμούς.—Jer 51:36 (ο λόγος για τον Ευφράτη), Hsa 19:5 (ο Νείλος). ΕΞΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΗ ΛΕΚΤΙΚΗ ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ: Ι. Τὰ Ὕδατα (ἅ εἶδες) (Apoc 17:15) Ο λαός του Θεού δεν αποτελεί το μόνο αντικείμενο της έχθρας των δέκα κεράτων. Τώρα ο άγγελος στρέφει την προσοχή του Ιωάννη ξανά στην πόρνη: «Και μου λέει: “Τα νερά που είδες, όπου κάθεται η πόρνη, σημαίνουν λαούς και πλήθη και έθνη και γλώσσες. Και τα δέκα κέρατα που είδες, και το θηρίο, αυτά θα μισήσουν την πόρνη και θα την κάνουν ερημωμένη και γυμνή, και θα καταφάγουν τις σάρκες της και θα την κάψουν εντελώς με φωτιά”». (Apoc 17:15, 16). ΙΙ. Τοῦ Ὕδατος (τῆς ζωῆς δωρεάν) (Apoc 21:6) Ο ίδιος ο Ιεχωβά διακηρύττει: «Σε όποιον διψάει θα δώσω από την πηγή του νερού της ζωής δωρεάν». (Apoc 21:6β). Για να ικανοποιήσει αυτή τη δίψα, ένα άτομο πρέπει να έχει συναίσθηση της πνευματικής του ανάγκης και να είναι πρόθυμο να δεχτεί το “νερό” που προμηθεύει ο Ιεχωβά. (Hsa 55:1· Mat 5:3). Ποιο “νερό”; Ο ίδιος ο Ιησούς απάντησε σε αυτό το ερώτημα όταν έδινε μαρτυρία σε μια γυναίκα δίπλα σε κάποιο πηγάδι στη Σαμάρεια, λέγοντας: «Όποιος ... πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ, δεν πρόκειται να διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του πηγή νερού που θα αναβλύζει για να μεταδίδει αιώνια ζωή». Αυτή η «πηγή του νερού της ζωής» ρέει από τον Θεό μέσω του Χριστού και αντιπροσωπεύει την προμήθειά του για την αποκατάσταση της ανθρωπότητας σε τέλεια ζωή. Όπως η Σαμαρείτισσα, πόσο πρέπει και εμείς να ανυπομονούμε να πιούμε άφθονα από αυτή την πηγή! Και όπως εκείνη η γυναίκα, πόσο πρόθυμοι πρέπει να είμαστε να παραμερίσουμε κοσμικά ενδιαφέροντα προκειμένου να πούμε σε άλλους τα καλά νέα!—(Joh 4:14, 15, 28, 29). ΙΙΙ. (Ποταμός) Ὕδατος Ζωῆς (Apoc 22:1) Τι είναι αυτός ο “ποταμός νερού ζωής”; Το φυσικό νερό είναι απαραίτητο στοιχείο για τη ζωή. Ο άνθρωπος μπορεί να επιζήσει μερικές εβδομάδες χωρίς τροφή, αλλά χωρίς νερό θα πεθάνει μέσα σε μία εβδομάδα περίπου. Επίσης, το νερό καθαρίζει και είναι ζωτικό για την υγεία. Επομένως, το νερό της ζωής πρέπει να αντιπροσωπεύει κάτι που είναι απαραίτητο για τη ζωή και την υγεία της ανθρωπότητας. Και στον προφήτη Ιεζεκιήλ επίσης δόθηκε ένα όραμα αυτού του “ποταμού νερού ζωής”, και στο όραμά του ο ποταμός ξεκινούσε από το ναό και χυνόταν στη Νεκρά Θάλασσα. Και τότε συνέβη το θαύμα! Εκείνος ο άψυχος, χημικά κορεσμένος όγκος νερού μετατράπηκε σε γλυκό νερό γεμάτο ψάρια! (Jek 47:1-12). Ναι, ο ποταμός του οράματος επαναφέρει στη ζωή κάτι που προηγουμένως ήταν νεκρό, επιβεβαιώνοντας ότι ο ποταμός νερού ζωής εξεικονίζει την προμήθεια που κάνει ο Θεός μέσω του Ιησού Χριστού για την αποκατάσταση του «νεκρού» ανθρωπίνου γένους σε τέλεια ανθρώπινη ζωή. Αυτός ο ποταμός είναι “καθαρός σαν κρύσταλλο”, δείχνοντας την αγνότητα και την αγιότητα των προμηθειών του Θεού. Δεν είναι σαν τα αιματοβαμμένα, θανατηφόρα «νερά» του Χριστιανικού κόσμου. (Apoc 8:10, 11). ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ: «Το Νερό του Στέρεψε» (Apoc 16:12) Ακόμα και τώρα, σε πολλά μέρη η υποστήριξη προς τη Βαβυλωνιακή θρησκεία στερεύει (λιγοστεύει η προσέλευση πιστών στις εκκλησίες και στη συμμετοχή στα μυστήρια της εκκλησίας), πράγμα που αποτελεί ένδειξη του τι θα συμβεί όταν επιτεθούν «οι βασιλιάδες από την ανατολή του ήλιου». «Μια πανεθνική έρευνα αποκάλυψε ότι το 75 τοις εκατό του πληθυσμού των αστικών περιοχών [της Ταϋλάνδης] δεν πηγαίνουν καθόλου στους Βουδιστικούς ναούς για να ακούσουν το κήρυγμα, ενώ στην επαρχία ο αριθμός εκείνων που επισκέπτονται τους ναούς μειώνεται σταθερά και έχει φτάσει γύρω στο πενήντα τοις εκατό». (Μπανγκόκ Ποστ (Bangkok Post), 7 Σεπτεμβρίου 1987, σελ. 4). «Η γοητεία έχει χαθεί από τον Ταοϊσμό στη χώρα όπου ιδρύθηκε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια περίπου [την Κίνα]. ... Τα μέλη του ιερατείου, έχοντας αποστερηθεί τις μαγικές επινοήσεις με τις οποίες αυτοί και οι προκάτοχοί τους προσέλκυαν πλήθη οπαδών, διαπιστώνουν ότι δεν έχουν διαδόχους και αντιμετωπίζουν την ουσιαστική εξαφάνιση του Ταοϊσμού ως οργανωμένης θρησκείας στην ενδοχώρα». (Δι Ατλάντα Τζέρναλ εντ Κονστιτιούσιον (The Atlanta Journal and Constitution), 12 Σεπτεμβρίου 1982, σελ. 36-Α). «Η Ιαπωνία… έχει έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς ξένων ιεραποστόλων στον κόσμο, σχεδόν 5.200, και όμως ... λιγότερο από το 1% του πληθυσμού είναι Χριστιανοί. ...Κάποιος Φραγκισκανός ιερέας που εργάζεται εδώ από τη δεκαετία του 1950 ... πιστεύει ότι «η εποχή των ξένων ιεραποστόλων στην Ιαπωνία έχει τελειώσει». (Δε Γουόλ Στριτ Τζέρναλ (The Wall Street Journal), 9 Ιουλίου 1986, σελ. 1). Στην Αγγλία, στη διάρκεια των περασμένων τριών δεκαετιών, σχεδόν 2.000 από τις 16.000 Αγγλικανικές εκκλησίες έχουν κλείσει επειδή δεν χρησιμοποιούνται πια. Σε αυτή τη χώρα, ο αριθμός των εκκλησιαζομένων έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα ανάμεσα στις χώρες που δηλώνουν ότι είναι Χριστιανικές. ... «Η Αγγλία δεν είναι πια Χριστιανική χώρα», είπε [ο Επίσκοπος του Ντέραμ]». (Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times), 11 Μαΐου 1987,σελ. Α4). ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΑ ΕΔΑΦΙΑ: Apoc 5:9,10: «καὶ ᾄδουσιν ᾠδὴν καινὴν λέγοντες· ἄξιος εἶ λαβεῖν τὸ βιβλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγῖδας αὐτοῦ, ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασας τῷ θεῷ ἐν τῷ αἵματί σου ἐκ πάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦ καὶ ἔθνους καὶ ἐποίησας αὐτοὺς τῷ θεῷ ἡμῶν βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς, καὶ βασιλεύσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς.» Apoc 7:4: «Καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων, ἑκατὸν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ» Apoc 7:9-17: «Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν ἑστῶτες ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου περιβεβλημένους στολὰς λευκὰς καὶ φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, καὶ κράζουσιν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἡ σωτηρία τῷ θεῷ ἡμῶν τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῷ θρόνῳ καὶ τῷ ἀρνίῳ. Καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι εἱστήκεισαν κύκλῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ θρόνου ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν τῷ θεῷ λέγοντες· ἀμήν, ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. Καὶ ἀπεκρίθη εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγων μοι· οὗτοι οἱ περιβεβλημένοι τὰς στολὰς τὰς λευκὰς τίνες εἰσὶν καὶ πόθεν ἦλθον; καὶ εἴρηκα αὐτῷ· κύριέ μου, σὺ οἶδας. καὶ εἶπέν μοι· οὗτοί εἰσιν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκαναν αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου. διὰ τοῦτό εἰσιν ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ καὶ λατρεύουσιν αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ, καὶ ὁ καθήμενος ἐπὶ τοῦ θρόνου σκηνώσει ἐπ᾽ αὐτούς. οὐ πεινάσουσιν ἔτι οὐδὲ διψήσουσιν ἔτι οὐδὲ μὴ πέσῃ ἐπ᾽ αὐτοὺς ὁ ἥλιος οὐδὲ πᾶν καῦμα, ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ θρόνου ποιμανεῖ αὐτοὺς καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάτων, καὶ ἐξαλείψει ὁ θεὸς πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.» Apoc 14:1-3: «Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ τὸ ἀρνίον ἑστὸς ἐπὶ τὸ ὄρος Σιὼν καὶ μετ᾽ αὐτοῦ ἑκατὸν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ἔχουσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγραμμένον ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν. καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῆς μεγάλης, καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ὡς κιθαρῳδῶν κιθαριζόντων ἐν ταῖς κιθάραις αὐτῶν. καὶ ᾄδουσιν [ὡς] ᾠδὴν καινὴν ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο μαθεῖν τὴν ᾠδὴν εἰ μὴ αἱ ἑκατὸν τεσσεράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οἱ ἠγορασμένοι ἀπὸ τῆς γῆς.» Apoc 20:6: «μακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων μέρος ἐν τῇ ἀναστάσει τῇ πρώτῃ· ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχει ἐξουσίαν, ἀλλ᾽ ἔσονται ἱερεῖς τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ βασιλεύσουσιν μετ᾽ αὐτοῦ [τὰ] χίλια ἔτη.» Apoc 21:3,4: «καὶ ἤκουσα φωνῆς μεγάλης ἐκ τοῦ θρόνου λεγούσης· ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ᾽ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαοὶ αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ θεὸς μετ᾽ αὐτῶν ἔσται [αὐτῶν θεός], καὶ ἐξαλείψει πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι, [ὅτι] τὰ πρῶτα ἀπῆλθαν.» Τα εδάφια αυτά αναφέρονται στην πρώτη ομάδα από 144.000 αφιερωμένους και βαπτισμένους αληθινούς Χριστιανούς που έχουν λάβει την ελπίδα να υπηρετούν ως ουράνιοι ιερείς και να κυβερνούν από εκεί τη γη ως «βασιλιάδες» με τον Ιησού Χριστό (σημ.: η δεύτερη ομάδα αποτελείται απ΄ ένα σύμμικτο πλήθος πιστών ανθρώπων που θα κατοικούν στη γη. Το πλήθος αυτό είναι γνωστό και αυτό από την Αγία Γραφή ως «άλλα πρόβατα ή πολύς όχλος» (Joh 10:16, Apoc 7:9). Μέσω της διευθέτησης αυτής τακτοποιούνται «όλα τα πράγματα που βρίσκονται στους ουρανούς καθώς και όλα τα πράγματα που βρίσκονται πάνω στη γη» (Col 1:19,20, Eph 1:10). Οι παραπάνω αναφερόμενες θεόπνευστες διευθετήσεις είναι τα μέσα με τα οποία πραγματοποιούνται τα οφέλη από το λύτρο (την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού) τα οποία θα εφαρμοστούν σταδιακά σ’ ολόκληρη την υπάκουη ανθρωπότητα σε μία περίοδο χιλίων ετών (1Co 15:24-26). Ειδικότερα, όσον αφορά «το μεγάλο πλήθος ή τα άλλα πρόβατα» θα επιζήσουν απ΄την «ερχόμενη μεγάλη θλίψη»(βλ. εδάφια Apoc 7:9-17). Αλλά δεν χρειάζεται να περιμένουν μέχρι τότε για ν’ απολαύσουν τα οφέλη από το λύτρο (την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού). Όλοι αυτοί έχουν ήδη «πλύνει τις πόλεις τους και τις έχουν κάνει λευκές με το αίμα του Αρνίου. Επειδή ασκούν πίστη στο λύτρο ακόμα και τώρα λαμβάνουν πνευματικά οφέλη από αυτή τη στοργική διευθέτηση. Έχουν ανακηρυχτεί δίκαιοι ως φίλοι του Θεού (Jas 2:23). Επίσης ως αποτέλεσμα της απολυτρωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού, τώρα μπορούν: α) να πλησιάζουν με παρρησία το θρόνο της παρ’ αξίαν καλοσύνης του Θεού (Heb 4:14-16), β) όταν σφάλλουν ή αμαρτάνουν λαμβάνουν απευθείας συγχώρεση (Eph 1:7), γ) απολαμβάνουν μια καθαρισμένη συνείδηση παρ’ όλο ότι είναι ατελείς (Heb 9:9, 10:92, 1Pe 3:21), δ) βρίσκονται συνεχώς σε μια πραγματική εξέλιξη συμφιλίωσης με τον Ιεχωβά Θεό (2Co 5:19,20) και ε) αναμένουν με βεβαιότητα ότι στη χιλιετή Βασιλεία του Θεού «θα ελευθερωθούν από την υποδούλωση στη φθορά» και στ) σταδιακά και τελικά «θα έχουν και θ’ απολαύσουν την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού»(Rom 8:21). Τι υπέροχες ευλογίες και αίσθημα δέους γι’ αυτή την πραγματική προοπτική χάρις στην απολυτρωτική θυσία του Βασιλιά και Λυτρωτή του ανθρώπινου γένους του Ιησού Χριστού! Apoc 7:17: «ὅτι τὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον τοῦ θρόνου ποιμανεῖ αὐτοὺς καὶ ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάτων, καὶ ἐξαλείψει ὁ θεὸς πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.» Καθώς όλοι οι συμβασιλείς και συνιερείς του θα έχουν σφραγιστεί και τα πρόβατα θα έχουν προσδιοριστεί και τοποθετηθεί στα δεξιά του για σωτηρία, ο Χριστόςθα μπορεί να προχωρήσει «για να ολοκληρώσει τη νίκη του» (Apoc 5:9,10, 6:2). Έχοντας υπό τις διαταγές του ένα στράτευμα πανίσχυρων αγγέλων θα καταστρέψει ολόκληρο το πολιτικό, στρατιωτικό και εμπορικό σύστημα του Σατανά στη γη (Apoc 2:26,27, 19:11-21). Τότε θα κλείσει στην Άβυσσο τον Σατανά και τους δαίμονές του για χίλια χρόνια (Apoc 20:1-3). Ο Απόστολος Ιωάννης μιλώντας για το μεγάλο πλήθος των άλλων «προβάτων» που θα επιζήσει από τη μεγάλη θλίψη, προφήτευσε χρησιμοποιώντας τα λόγια του σημερινού εδαφίου (Apoc 7:9). Ναι, σε όλη τη Χιλιετή Βασιλεία του, ο Χριστός θα συνεχίσει να ηγείται των άλλων προβάτων, που ακούν πραγματικά τη φωνή του, και να τα οδηγεί στην αιώνια ζωή (Joh 10:16,26-28). Είθε να ακολουθούμε πιστά τον Βασιλιά και Ηγέτη μας – τώρα αλλά και στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Ιεχωβά! Apoc 14:7: «λέγων ἐν φωνῇ μεγάλῃ· φοβήθητε τὸν θεὸν καὶ δότε αὐτῷ δόξαν, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τῆς κρίσεως αὐτοῦ, καὶ προσκυνήσατε τῷ ποιήσαντι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πηγὰς γῆν καὶ ὑδάτων.» Μετά την καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας, το θηρίο – το επίγειο πολιτικό σύστημα του Σατανά – θα οδηγηθεί σε επίθεση ενάντια στη Βασιλεία του Θεού. Αδυνατώντας να φτάσουν στον ουρανό, οι βασιλιάδες της γης θα εξαπολύσουν το μένος τους σε όσους υποστηρίζουν τη Βασιλεία του Θεού εδώ στη γη. Το αποτέλεσμα είναι αναπότρεπτο (Apoc 16:13-16, 17:12-14). Ο Δανιήλ περιγράφει μια πτυχή της τελικής μάχης (Dan 2:44). Το θηρίο του εδαφίου Apoc 13:1, η εικόνα του και το δικέρατο θηρίο θα καταστραφούν. Η Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη θα είναι η κυρίαρη παγκόσμια δύναμη όταν ξεριζωθεί η ψεύτικη θρησκεία. Οι προφητείες του Δανιήλ και του Ιωάννη έχουν εκπληρωθεί ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η καταστροφή τηςψεύτικης θρησκείας και η μάχη του Αρμαγεδδώνα θα λάβουν χώρα σύντομα. Ο Θεός έχει αποκαλύψει εκ των προτέρων αυτές τις λεπτομέρειες. Θα δώσουμε εμείς προσοχή στις προφητικές προειδοποιήσεις; (2Pe 1:19) Τώρα είναι ο καιρός να ταχθούμε στο πλευρό του Ιεχωβά και να υποστηρίξουμε τη Βασιλεία Του (Apoc 14:6,7). Apoc 22:17: «Καὶ τὸ πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν· ἔρχου. καὶ ὁ ἀκούων εἰπάτω· ἔρχου. καὶ ὁ διψῶν ἐρχέσθω, ὁ θέλων λαβέτω ὕδωρ ζωῆς δωρεάν.» Υποκινούμενοι από το Πνεύμα του Θεού, οι Χριστιανοί απευθύνουν σήμερα τη ζωοσωτήρια πρόσκληση του Ιεχωβά σε «όποιον θέλει» να δεχτεί το νερό της ζωής. Οι χρισμένοι Χριστιανοί αναλαμβάνουν την ηγεσία σε αυτό. Αλλά και όσοι ανήκουν στα άλλα πρόβατα συμμετέχουν στην επίδοση αυτής της πρόσκλησης. Και οι δύο τάξεις συνεργάζονται με το ίδιο Άγιο Πνεύμα για την επιτέλεση αυτού του έργου. Τα μέλη και των δύο τάξεων έχουν συμβολίσει την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά με το βάφτισμά τους «στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του Αγίου Πνεύματος» (Mat 28:19). Και όλοι τους δέχονται πρόθυμα την επίδραση του Πνεύματος του Θεού στη ζωή τους, επιτρέποντάς του να παράγει μέσα τους τον καρπό του (Gal 5:22,23). Όπως οι χρισμένοι, έτσι και τα άλλα πρόβατα αφήνουν το Πνεύμα του Θεού να τους βοηθάει. Με τη βοήθειά του κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Ιεχωβά σχετικά με την αγιότητα (2Co 7:1, Apoc 7:9,14). ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
Apoc 8:10: Apoc 16:4 Apoc 12:15: Psa 18:4 Hsa 17:12 Apoc 14:2: Apoc 1:15 Apoc 14:7: Act 14:15 Apoc 17:1: Apoc 19:2 Apoc 22:1: Jek 47:1
1) Οι λ. Ὕδασιν, Ὕδατα, Ὑδάτων στα εδάφια Mat 8:32, Apoc 17:1, 15, 7:17, 8:10, 11, 12:15, 14:7, 16:5 έχει γραφεί σε πληθυντικό αντί ενικού πράγμα που αποτελεί λογοτεχνικό φαινόμενο της "Κοινής" Ελλην. Γλώσσας το οποίο περιλαμβάνεται στις Χριστιανικές Ελλην. Γραφές (Καινή Διαθήκη).
1) ΑΓΓΛΙΚΑ: Water. Ὕδωρ, ατος, gen. from obsol. ὕδας, τό, water for drinking, rain-water; τοῖς Διός ὕδασι, Plat. Crit. 118, E; a stream, Xen. Anab. iv, 3, 15; rain, Aristoph. Vesp. 261; Xen. Anab. iv, 2, 1; Thucyd. ii, 77; pl. rivers, streams; time, i. e. the time for pleading was measured by water, by the clepsydra, Demosth., Æschin., Aristoph., etc.; ὕδωρ πλατύ, salt water, Herodt. ii, 108. From ὕδωρ comes the Latin sudor. Poet. ὕδας and ὕδος. 2) ΛΑΤΙΝΙΚΑ: Aqua. 3) ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ: Wasser. 4) ΙΤΑΛΙΚΑ: Acqua. 5) ΓΑΛΛΙΚΑ: Eau. 6) ΙΣΠΑΝΙΚΑ: Agua. 7) ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΑ: Água. 8) ΟΛΛΑΝΔΙΚΑ: Water.
|
Ευρετήριο